zondag 13 november 2016

Een nieuw geluid

Ik heb op deze blog al heel wat resultaten gedeeld. Niet alleen de mooie PR’s en mijn enkele overwinning, ook de teleurstellende uitslagen en die ene keer dat ik ben uitgevallen. Met het openbaar maken van dit soort resultaten heb ik niet zo’n moeite – de tijden staan bovendien toch al ergens op een website, deze link online zetten vind ik wat spannender…

Toch ben ik na slechts 1 saxofoonles al best trots op dit resultaat! De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit wel de beste take was. Helaas voor de buren (en hun buren - wat een volume komt er uit zo'n sax!) bleef het voor hen niet beperkte tot deze 33 seconden… Ik heb de afgelopen dagen heel wat herrie door de dunne muren van mijn jaren ’30 huis getoeterd. Een bonte verzameling van hoge en lage tonen, schel gepiep en toonloos geblaas. Mijn 'publiek' zou waarschijnlijk niet zeggen dat mijn repertoire nog maar uit 1 nummer bestaat.

Hoe dan ook: ik vind het leuk! De juiste plaatsing van de lippen, opgetrokken mondhoeken, precies hard genoeg blazen. Om enigszins prettig geluid uit het apparaat te krijgen moet alles kloppen. En dan probeer ik tussendoor óók nog even noten te leren lezen.

Met het thuis oefenen kan ik mijn trainingshart nu weer ophalen. Discipline en techniek zijn immers precies de dingen die niet meer van belang zijn bij het hardlopen, nu mijn voetblessure me nog beperkt tot af en toe een rondje joggen.

Joggen. Dat ik dat woord nog eens zou gebruiken… Ik overweeg zelfs mijn snelle ‘tight’ en lichtgewicht jasje in te ruilen voor een jogging broek en een hoodie. Geen versnellingen, geen horloge: in een rustig tempootje lekker mijn gedachten laten gaan. Helaas nestelt zicht de laatste tijd wel telkens één kort maar irritant deuntje in mijn hoofd…