- Dat het zulk fantastische weer was, voor sommige lopers net even te warm, maar voor mij - ik die het dankzij een aan de ondergrens van wat gezond is grenzende BMI al de hele 'winter' koud heeft - heerlijk aangenaam!
- Dat de start dankzij het enorme terrein, de tenten, de mensenmassa achter me en de (mislukte) sitdown deed denken aan een muziekfestival, maar dat die associatie tijdens het lopen later volledig verdween als gevolg van de kneiters die uit de speakers langs de kant klonken ("Daar in dat...")
- Dat foute muziek tijdens het lopen toch eigenlijk wel een heel goed gevoel geeft, en mij nu en dan zelfs motiveerde opzwepende bewegingen te maken naar de DJ van dienst
- Dat ik voor het eerst in een wedstrijd meer dan 10 kilometer lang achter een pacer (ervaren loper met ballon die aangeeft welke tijd hij gaat finishen) aan heb gelopen - waarvan de eerste 10 samen met collega Jan -, en dat dat luie achtervolgen eigenlijk best lekker was!
- Dat ik onderweg de voorzitter van AV '40 inhaalde en langs de kant mijn voormalige trainer passeerde, en beide spontaan toeriep - nog zonder enige spijt - weer lid te zullen worden van de club
- Dat ik zo ontspannen liep dat ik gedurende de 'hele halve' in totaal maar 3 keer (!) op mijn horloge heb gekeken, en vrienden langs de kant tot 2 keer toe eerder spotte dan zij mij
- Dat ik het rond een kilometer of 15 - wanneer ik normaal al aan het infuus moet - het nog serieus jammer vond dat de tijd/afstand zo snel ging
- Dat ik op de boulevard toch nog maar even gas gegeven heb, zonder ook maar een moment de gelukzalige glimlach op mijn gezicht te verliezen
- Dat ik de laatste kilometers nog even pedal to the metal ging, wat er waarschijnlijk mede debet aan zal zijn dat ik 'toch gewoon weer' met met flinke spier- en hoofdpijn - maar ook nog steeds die glimlach - deze tekst zit te tikken
- Dat ik tijdens deze wedstrijd meer dan ooit tevoren besefte hoe blij ik eigenlijk mag zijn weer helemaal van mijn knieblessure te zijn afgekomen
- Dat volleyballen best een leuke sport is, maar er toch echt niets boven hardlopen gaat, waar ook net wat meer publiek langs de kant staat
- Dat ik na afloop door vrienden verrast werd met een bos bloemen waarmee ik vervolgens kon genieten van een weldadig koud biertje op het Plein
Maar uiteindelijk schieten woorden na zo'n dag hoe dan ook tekort, zelfs voor een tekstschrijver. Daarom dekt de kop van deze post de lading nog het best, en is mijn uiteindelijk tijd - waar ik overigens wel superblij mee ben - voor deze ene keer totaal irrelevant. Hoe dan ook heeft deze halve marathon zijn al vroeg gegunde plek in mijn persoonlijke top 5 uiteindelijk meer dan waargemaakt...
